ผิดจริยธรรมจงอย่ามอง
ผิดจริยธรรมจงอย่าฟัง
ผิดจริยธรรมจงอย่าพูด
ผิดจริยธรรมจงอย่าทำ
หากมีซึ่งจริยธรรมในจิตอยู่ตลอดเวลา เราก็จะไม่ไปทำสิ่งใดที่ชั่วร้ายหรือผิดต่อจริยธรรม แต่บางครั้ง เราก็เขลาจนบางครั้ง แยกสิ่งที่ สมควร และ ไม่สมควร ออกจากกันไม่ได้ ผิดกลายเป็นถูก ถูกกลายเป็นผิด มนุษย์นั้นกลับตัลปัตร มีแต่เร่งขัดเกลาจิตใจให้สะอาด ไร้ซึ่งกิเลส ปัญญาก็จะเกิด จึงจะสามารถแยกชั่วดีได้ พื้นฐานของมนุษย์นั้นคือสัตว์ประเสริฐ ฉะนั้นรากฐานของจิตนั้น มีมโนธรมอยู่
เชื่อในจิตมโนธรรมแรกที่เกิดขึ้น ว่า สมควรหรือไม่?
annie.
